Zrównoważony rozwój i przyszłość w obiegu zamkniętym to artystyczny projekt Marco Angeliniego, który z pełną świadomością przekazuje odbiorcom kluczowe przesłanie: konieczność pilnej i nieuniknionej zmiany w podejściu do środowiska. Sztuka Angeliniego zmierza w stronę „klimatycznej rekonwersji”, mającej na celu intelektualne i emocjonalne pobudzenie odbiorców do refleksji nad ochroną środowiska. Jego twórczość wpisuje się w nurt Climate Change Art, którego celem jest nie tylko podniesienie świadomości na temat zmian klimatycznych, ale także pobudzenie kreatywności i wrażliwości w ich rozwiązywaniu.
Amerykański ekolog i dziennikarz Bill McKibben w artykule „What the Warming World Needs Now is Art, Sweet Art” zauważył, że ograniczanie się do naukowego i racjonalnego podejścia do kryzysu klimatycznego jest niewystarczające. Jego zdaniem konieczne jest także wykorzystanie kreatywności i wyobraźni, które pozwalają angażować ludzi na głębszym poziomie emocjonalnym. McKibben podkreśla, że artyści odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu postaw wobec zmian klimatu.
Podczas Art Cop21 w 2015 roku przeprowadzono badanie reakcji publiczności na prezentowane dzieła sztuki. Wyróżniono cztery sposoby ich odbioru: kojącą utopię, wymagającą dystopię, przeciętną mitologię oraz fantastyczne rozwiązanie. Każda z tych kategorii odzwierciedla psychologiczną i emocjonalną reakcję odbiorców oraz ich relację ze środowiskiem.
Marco Angelini, który niedawno zrealizował indywidualną wystawę „La luce come metafora di transizione energetica “(listopad- grudzień 2024 r.), kuratorowaną przez Jana Kozaczuka w Baku (Azerbejdżan) podczas COP29, wpisuje się w kategorię „fantastycznego rozwiązania”. Czy to przejaw przesadnej ambicji? Niekoniecznie – istnieją konkretne argumenty estetyczne, ikonograficzne i psychologiczne, które uzasadniają takie podejście.
W abstrakcjonizmie, który narodził się w XX wieku, zawsze dążono do tworzenia kompozycji form, linii i kolorów niezależnych od rzeczywistości wizualnej. To właśnie dzięki temu językowi Angelini podnosi swoje dzieła na wyższy poziom, oferując odbiorcom przestrzeń do poszukiwania własnych interpretacji. Jego twórczość charakteryzuje się wykorzystaniem materiałów pochodzących z recyklingu, takich jak żarówki, obwody elektryczne, miedź i inne nietypowe nośniki. Wszystkie te elementy służą jako symboliczne narzędzia do refleksji nad zrównoważonym rozwojem i ideą gospodarki o obiegu zamkniętym.
Szczególną rolę w pracach Angeliniego odgrywa kolor, który nie tylko przyciąga uwagę odbiorcy, ale także buduje poczucie harmonii i równowagi. Artysta stosuje swego rodzaju społeczną chromoterapię, wykorzystując barwy jako narzędzie do poruszania globalnych problemów środowiskowych. Światło i kolor w jego sztuce nawiązują do eksperymentów z XX wieku, kiedy to artyści zaczęli wykorzystywać sztuczne źródła światło jako integralny element swoich prac. Wtedy też narodziła się idea operowania światłem w sposób fizyczny, a nie tylko jego odwzorowywania na płótnie.
Jego podejście przypomina działania László Moholy-Nagya, artysty z kręgu Bauhausu, który w 1930 roku w swojej pracy Modulator przestrzeni-światła użył żarówek w rzeźbie kinetycznej, tworząc dynamiczne projekcje i refleksy świetlne. Angelini traktuje żarówkę jako symbol nieśmiertelnej i odnawialnej energii, której potencjał uruchamia odbiorca, włączając ją w „wieczny cykl przepływu energii”.
Twórczość artysty przekazuje jasne przesłanie: człowiek musi żyć w harmonii ze środowiskiem, przyjmując postawę pełną nadziei i odpowiedzialności za przyszłość planety. Nie możemy tkwić w stagnacji ani konserwować rzeczywistości, która nas otacza. Wręcz przeciwnie – powinniśmy nieustannie poszukiwać dynamicznej równowagi między człowiekiem a środowiskiem. Każde nasze działanie powinno wpisywać się w naturalny rytm przyrody, integrując się z nią w sposób świadomy i zrównoważony.
Tekst: Marialaura Perilli
Tłumaczenie z języka włoskiego na język polski: Jan Kozaczuk
Zdjęcia: materiały organizatora
Sostenibilità e futuro circolare/ Zrównoważony rozwój i przyszłość cyrkularna
Marco Angelini
Kuratorka: Marialaura Perilli
Palazzo Valentini, Rzym
via IV Novembre 119/a
07.02-28.02.2025
