Piotr C. Kowalski w swojej twórczości kieruje się dewizą Maxa Ernsta: „Obrazy można malować wszystkim, także farbami”. Na początku malarz pokrywał płótna grubymi warstwami farby. Nakładał ją impastowo lub wyciskał bezpośrednio z tub, kreując abstrakcyjne formy przypominające najeżone struktury, później artysta zauważył potencjał obrazów, które malowały się samoczynnie na podłodze jego pracowni – tak zaczęły powstawać obrazy podwójne, te na sztaludze i pod nią.
Przełomem w działalności artystycznej Kowalskiego było powstanie tryptyku jagodowego Martwa natura w 1982 roku, który narodził się w zasadzie z przypadku. W trakcie zorganizowanego przez poznański ZPAP pleneru w Porażynie Kowalski artysta zbierał jagody dla swojej kilkuletniej wówczas córki. Wychodząc z lasu, zauważył ostrzegawcze tabliczki informujące o tym, że otaczający go teren i owoce runa leśnego są zatrute. Jagody nienadające się do spożycia posłużyły do „namalowania” tryptyku. Od tamtego momentu malarz coraz częściej ruszał w plener, a natura zaczęła odgrywać coraz większą rolę w procesie kreacji jego obrazów. Z czasem, artysta zastąpił zwały farby naturalnymi pigmentami – barwnikami z roślin czy warunkami atmosferycznymi. W końcu płótna Kowalskiego „zawędrowały” na ulice i skwery, gdzie były poddane nie tylko warunkom pogodowym, ale i działaniu przechodniów. Malarz konsekwentnie zmniejszał swój udział w kreowaniu dzieł, ograniczając swoją rolę do tego, aby umieścić podobrazie w przestrzeni, gdzie poddane zostanie naturze.
Kowalski poprzez swoje prace zdaje się zadawać pytanie o granice i definicję obrazu oraz o miejsce i rolę autora w procesie tworzenia. Stopniowe wycofywanie się z aktu twórczego, oddawanie pola naturze redefiniuje temat pejzażu, jednego z klasycznych motywów w sztukach wizualnych. Widok krajobrazu w historii sztuki ukonstytuował się szczególnie za sprawą impresjonistów, którzy dzięki rozwojowi fabrycznej produkcji farb syntetycznych mogli wyjść z pracowni w plener. W dziełach Kowalskiego widać kierunek odwrotny. Artysta powrócił do wykorzystywania substancji organicznych, tak jak czyniono w prehistorii.
Wystawa w Muzeum Współczesnym Wrocław stanowi pierwszą tak szeroką prezentację dzieł Piotra C. Kowalskiego we Wrocławiu. Zaprezentujemy prace z prywatnej kolekcji autora, zbiorów MWW oraz innych instytucji: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze i Fundacji Vox Artis z Poznania.
Malarz (nie)konsekwentny. Piotr C. Kowalski
22.02 – 27.05.2024, poziom 3. MWW
Wernisaż: 22.02 | 18:00
Kuratorka: Sylwia Kościelniak
Tekst i zdjęcia: materiały organizatora
