W czwartek 5 czerwca 2025 roku o godzinie 18:00 w przestrzeniach Villa Altieri – Palazzo della Cultura e della Memoria Storica (Pałac Kultury i Pamięci Historycznej) w Rzymie zostanie otwarta wystawa indywidualna Marco Angeliniego zatytułowana Przestrzeń Sacrum, Ekologia Integralna (Spazio del Sacro, Ecologia Integrale), kuratorowana przez Fabrizio Pizzuto (asystentka kuratora: Irina Babayan), uzupełniona tekstami krytycznymi autorstwa Claudio Noviello, Marii Laury Perilli, Jana Kozaczuka. Patronem wystawy jest Città Metropolitana di Roma Capitale (Miasta Metropolitalnego Rzym – Stolica).
Wystawa prezentuje nienormatywną i inkluzywną wizję sacrum – wizję, która przekracza granice religijne i zaprasza do dialogu między różnymi tradycjami duchowymi. W dziełach pojawiają się elementy zaczerpnięte z katolicyzmu, judaizmu, islamu, buddyzmu i prawosławia – nie jako statyczne przedstawienia, lecz jako żywe fragmenty wiary, rytuału i pamięci kulturowej. Te elementy są często osadzane w takich materiałach jak żywica, lustra, wyrzucone przedmioty czy taśma magnetyczna, bądź zestawiane z nimi w kontrapunkcie, tworząc formy hybrydowe, które przywołują jednocześnie kruchość i siłę.
Jak pisze Fabrizio Pizzuto:
Dzieła opierają się na dualizmie: tło pulsuje, przechowuje pamięć, a rozmowa przywołuje elementy. Z tej rozmowy rodzą się figury. (…) Temat religii, potraktowany jako forma myślenia, Angelini podejmuje powoli, lecz z pełną świadomością. W najnowszym cyklu ta tkanka nabiera ciała poprzez obecność ogniw fotowoltaicznych. Moim zdaniem nie są to symbole ani alegorie. To nadal materia – taka, która pochłania i przekształca. Ogniwo przyjmuje światło i oddaje je w postaci energii. Troska o świat mogłaby więc oznaczać właśnie to: wejście w cykl światła. Gest techniczny staje się gestem duchowym i przekształca się w myśl o dobru.
PRÓG I OBRAZ
Jak tkanina za sceną, jak płótno z innego materiału, które ujawnia się dopiero wtedy, gdy odwracasz wzrok od środka — gdy obraz zaczyna się wyłaniać — tak właśnie tworzy się tło. Ta faktura pozostaje, jakby była samym upływem czasu. Zaznacza splot rzeczy, a może i przepływ istnienia. To w niej rozplata się myśl, obrazy powracają. Powtarzanie otwiera myślenie. Powtarzanie to akt troski — o spojrzenie, o ideę, o świat. Spontaniczna mantra. Obrazy stają się formułami. A formuły? Bliznami.
Dzieła opierają się na dualizmie: tło pulsuje, przechowuje pamięć, a rozmowa przywołuje elementy. Z tej rozmowy rodzą się figury. Obrazy nie przedstawiają świata — one go wypowiadają. Jak Bóg, który stwarza przez słowo – to słowo, stając się ciałem, jest już aktem stworzenia. A dźwięk planet? To oddech.
Marco Angelini tworzy w cyklach tematycznych. Zagadnienie religii, potraktowane jako forma myślenia, Angelini podejmuje powoli, lecz z pełną świadomością. W najnowszym cyklu ta tkanka nabiera ciała poprzez obecność ogniw fotowoltaicznych. Moim zdaniem nie są to symbole ani alegorie. To nadal materia – taka, która pochłania i przekształca. Ogniwo przyjmuje światło i oddaje je w postaci energii. Troska o świat mogłaby więc oznaczać właśnie to: wejście w cykl światła. Gest techniczny staje się gestem duchowym i przekształca się w myśl o dobru. Ten najwyższy wymiar troski to postawa — przywrócenie człowiekowi świadomości, że życie jest tutaj: w ciele, w krwi, w kościach. Serce, które pojawia się w niektórych pracach, nie podlega stylizacji. Nie jest ikoną. To serce prawdziwe — rozpoznanie tego, co bije, oznacza nieuproszczone podejście. Każde serce jest jednocześnie takie samo i inne. Tak jak Bóg różnicuje wewnętrzną rozmowę w osobistej kontemplacji. Jak każda milcząca analiza — jedyna w swoim rodzaju.
Świat jest wypowiadany, ale za każdym razem na nowo — to w wypowiedzeniu nabiera formy. Dzieła, widziane w ten sposób, stają się rytmem, uderzeniem, wibracją. A powtórzenie? To struktura kontemplacji, która zakotwicza spojrzenie.
Na nowo w centrum stawia się gest pierwotny: patrzenie na coś tak długo, aż zacznie mówić. Aż stanie się progiem.
Fabrizio Pizzuto, Kurator wystawy
Tekst: materiały organizatora
Zdjęcia: F. Morlupi
Marco Angelini
PRZESTRZEŃ SACRUM, EKOLOGIA INTEGRALNA/ SPAZIO DEL SACRO, ECOLOGIA INTEGRALE
Kurator: Fabrizio Pizzuto
5.06–30.06.2025
Villa Altieri – Palazzo della Cultura e della Memoria Storica (Pałac Kultury i Pamięci Historycznej)
Viale Manzoni 47 – Rzym
