Sztuka Jana Chwałczyka potwierdza, jak niewiele wciąż wiemy o otaczającej nas rzeczywistości, a także o nas samych. Artysta nie naśladuje świata, jedynie ujawnia jego istnienie, odkrywając jego złożoność, wariantywność i niepoznawalność.
Sylwia Świsłocka-Karwot
„Światło”, „cień”, „informacja” – to trzy słowa ujmujące istotę i kluczowe motywy twórczości oraz refleksji teoretycznej Jana Chwałczyka. Stanowiły one centralny punkt jego zainteresowań i stały się inspiracją ponad 70 lat pracy. Twórczość artysty silnie wiąże się z badaniem istoty światła i cienia, ich relacji w stosunku do materii i formy, a także niezwykle nowatorskim i oryginalnym rozumieniem pojęcia sztuki jako informacji kreatywnej. Twórczość tego artysty pozostaje niekwestionowana wartością artystyczną, naukowo-badawczą i historyczną Wrocławia.
Wystawa w Muzeum Współczesnym Wrocław jest częścią trzyletniego projektu badawczo-wystawienniczego poświęconego dwójce wyjątkowych wrocławskich artystów: Janowi Chwałczykowi i Wandzie Gołkowskiej. Oboje nieżyjący artyści (ur. 1923 i 1925) należą do grupy mistrzów wrocławskiej neoawangardy.
„Światło – cień – informacja” to pierwszy porządkujący całość spuścizny przeglądem prac artysty. Celem ekspozycji jest nie tylko pokazanie stworzonych przez niego dzieł – przestrzennych obiektów, obrazów, rysunków, monotypii, ale także sposobu, w jaki myślał. Przedsięwzięciu towarzyszy obszerna publikacja katalogująca ponad 840 prac stanowiących schedę po artyście (red. Jolanta Studzińska i Sylwia Świsłocka-Karwot).
Jan Chwałczyk (1924-2018) – w latach 1946–1951 studiował w PWSSP (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusz Gepperta) we Wrocławiu, w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta. Przez ponad 70 lat pracy artystycznej zajmował się rysunkiem, malarstwem, fotografią, tworzył instalacje przestrzenne, uczestniczył aktywnie w ruchu mail artu. Był aktywnym organizatorem życia artystycznego w kraju i za granicą, inicjatorem oraz autorem licznych wystaw i publikacji, ale też niezwykle nowatorskim teoretykiem sztuki przełomu lat 60. i 70. XX wieku. Artysta jest autorem około 600 prac malarskich i rysunkowych, obiektów oraz form przestrzennych. Zrealizował też powierzony mu przez Henryka Stażewskiego projekt – wykonaną na tle wrocławskiego nieba, a uzyskaną z rysunku promieni świetlnych wyemitowanych przez wojskowe reflektory, słynną „Kompozycję pionową nieograniczoną” (1970).
Tekst i zdjęcia: materiały organizatora
Jan Chwałczyk. Światło – cień – informacja
Muzeum Współczesne Wrocław
Kuratorka: dr Sylwia Świsłocka-Karwot
22.06.2023 – 30.10.2023
