5 czerwca 2025 r. w jednej z najważniejszych historycznych rezydencji Rzymu – Willi Altieri – odbył się wernisaż indywidualnej wystawy Marco Angeliniego pt. Spazio del sacro. Ecologia integrale. Kuratorem wydarzenia jest Fabrizio Pizzuto. Monumentalna przestrzeń willi, będącej od 2010 roku Pałacem Kultury i Pamięci Historycznej, po raz kolejny udowodniła, że historyczna architektura Rzymu z łatwością wchodzi w dialog ze współczesnością, łącząc przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w harmonijny sposób.
Wystawa Angeliniego została wkomponowana w przestrzeń o szczególnie wymagających warunkach ekspozycyjnych – w otoczeniu antycznych rzeźb i historycznych wnętrz. Pomimo tej rygorystycznej ramy, dzieła artysty doskonale wpisały się w majestatyczny charakter willi, potwierdzając tezę, że linia, kolor i geometria obrazu są ponadczasowe i mogą stanowić trzon nowoczesnej narracji artystycznej.
Mój esej, który ukaże się w katalogu wystawy, dotyczy kluczowej roli światła w percepcji dzieł sztuki – elementu niezwykle istotnego również w tej ekspozycji, gdzie światło prowadzi widza przez duchowy i wizualny wymiar twórczości Angeliniego. Obok mojego tekstu w katalogu znajdzie się również refleksja Marii Laury Perilli, która podejmuje temat roli nowoczesnych technologii w dialogu ze sztuką, wskazując na ich rosnące znaczenie w procesie twórczym.
W trakcie wernisażu artysta osobiście oprowadził nas po wystawie, wnikliwie objaśniając znaczenie symboli i znaków obecnych w jego malarstwie – charakterystycznych dla jego unikalnego języka wyrazu. Warto przypomnieć, że już w 2013 roku Angelini wprowadził do swoich prac realistyczną, anatomiczną formę ludzkiego serca w naturalnych rozmiarach, zastępując nią dotychczasową graficzną ikonę. Miało to miejsce przy okazji prezentacji jego indywidualnej wystawy pt. Życie i zawieszenie: przestrzeń sacrum/ Vita e sospensione: lo spazio del sacro w Galerii XXI w Warszawie, prowadzonej przez Mazowiecki Instytut Kultury. Od tego czasu serce – wykonywane z gipsu, żywicy lub metodą druku 3D – stało się jego rozpoznawalnym motywem, przekształcanym również w monumentalne obiekty nawiązujące do legend o olbrzymach zamieszkujących niegdyś basen Morza Śródziemnego.
Twórczość Angeliniego zaskakuje również doborem materiałów – umiejętnie łączy on przedmioty użytkowe z pozornie bezużytecznymi elementami. Przykładem są płytki i ogniwa fotowoltaiczne wykorzystywane w ramach jego rozciągniętego w czasie projektu związanego ze zrównoważonym rozwojem. To dowód na to, że estetyka suprematyzmu może skutecznie wyrażać współczesne, podświadome potrzeby człowieka zarówno w sztuce, jak i w życiu.
Willa Altieri, jako przestrzeń dialogu kulturowego i duchowego, okazuje się być idealnym miejscem do rozpoczęcia międzyreligijnej refleksji nad rolą człowieka na planecie – z dala od politycznych podziałów i elitarnych narracji. Mam nadzieję, że precyzyjnie skonstruowana przez artystę i kuratora narracja spotka się z należytą uwagą i chęcią głębszego poznania proponowanej tematyki, w której sacrum, technologia, sztuka i ekologia przenikają się w wyjątkowo aktualny sposób.
Tekst: Jan Kozaczuk
Zdjęcia: Margo Angelini, Jan Kozaczuk
Marco Angelini
PRZESTRZEŃ SACRUM, EKOLOGIA INTEGRALNA/ SPAZIO DEL SACRO, ECOLOGIA INTEGRALE
Kurator: Fabrizio Pizzuto
5.06–30.06.2025
Villa Altieri – Palazzo della Cultura e della Memoria Storica (Pałac Kultury i Pamięci Historycznej)
Viale Manzoni 47 – Rzym
